Vakantie, vrijheid & onthechten
In een boek dat ik aan het lezen was wordt een liedje aangehaald waarin de zin "Freedom's just another word for nothing left to loose" voorkomt. In dat liedje gaat het vooral over het niets meer hebben. Terwijl ik nog aan het lezen was, kwam plotseling de impact van die zin naar boven. Stel nou eens dat het niet over het niet meer hebben zou gaan, maar over vrijheid? Stel nou eens dat je nog steeds van alles hebt, maar je het hechten aan al die dingen los kan laten, is er dan vrijheid?
Vakantie is voor mij vaak een stukje onthechten. Onthechten van mijn werk, onthechten van mijn "dagelijkse sleur", onthechten van het dagelijks ritme, etc. Vaak ervaar ik dan vrijheid. Die vrijheid zou voor mij vaak veel langer mogen duren dan de vakantie. Bij terugkomst probeer ik die vast te houden, maar meestal is het zo dat ik op de eerste werkdag al weer terug verlang naar mijn vakantie. Dat ik hard ga proberen dat vakantiegevoel vast te houden.
Hoewel ik in de vakantie nog steeds mijn werk heb, de dagelijkse dingen, zoals slapen, eten, boodschappen doen, het huis (of de tent) verzorgen, etc. er nog steeds zijn, sta ik daar toch anders in. Op de één of andere manier is dat losser. Ga ik daar speelser mee om. Voelt het niet als iets dat moet gebeuren. Kortom, ondanks dat ik de dingen gewoon doe, ben ik minder gehecht. Ik voel me vrijer. Komt het vandaag niet, dan komt het morgen wel. En, ondanks dat, heb ik aan het eind van de vakantie niet het gevoel dat ik iets heb laten liggen.
Vaak wordt er gesproken over loslaten. Zoals in de vakantie je werk kunnen loslaten. Zodat we op adem kunnen komen. Even kunnen ontspannen. De dingen weer op een rijtje kunnen zetten. Energie kunnen opdoen. We doen dat door afstand te creëren. Door weg te gaan. Eigenlijk laten we los door even te doen alsof het helemaal niet bestaat. Door er niet meer aan te denken. Door met andere dingen bezig te zijn. Door onze aandacht te verleggen. Op het moment dat je dan terugkomt, keer je eigenlijk weer terug in de situatie waar je in zat voordat je op vakantie ging.
Als je het goed bekijkt laten we helemaal niet los. We draaien alleen onze rug toe en doen voor een korte periode alsof het niet bestaat. Loslaten is in die zin voor mij dan ook niet de goede term. Onthechten past voor mij veel beter. Als ik iets loslaat, dan is het er niet meer. Als ik onthecht, is het er nog steeds maar ben ik veel minder verbonden. Laat ik me er minder door leven.
Dit jaar ga ik proberen tijdens mijn vakantie te onthechten. Door steeds mijn werk te blijven zien als iets dat bij mij hoort maar waaraan ik niet gehecht ben. Dat dat iets is dat naast mij staat. Dat mijn werk mij niet beheerst en dat ik mijn werk niet beheers. Als ik terug kom van vakantie, ben ik dan misschien nog steeds in staat mijn eigen vrijheid te ervaren. Ook als ik mijn werk aan het doen ben.
