Gewoon omdat het lekker is
Meestal komen cliënten bij mij met een specifiek vraagstuk. Dat kan bijvoorbeeld over loopbaan, burnout, reïntegratie of relaties gaan. Dat zijn allemaal specifieke vraagstukken die om een oplossing vragen. Waarbij we werken aan een oplossing. Natuurlijk is er ook de meer algemene coaching waarin ik samen met een cliënt kijk naar wat er allemaal gebeurt. Hoe je daar op verschillende manieren in kan gaan staan, etc. In deze algemene coaching staan meer de coachingstechnieken zoals feedback, confrontatie, ontspanning, verwarring, etc. centraal, maar ook dan werken we aan specifieke punten.
Vorige week kwam er een cliënt op bezoek waar ik al een tijdje bij mag meelopen naar aanleiding van een zeer concreet vraagstuk. Op dit moment gaat het met de cliënt echter heel erg goed en dat kwam natuurlijk naar voren. Geleid door de dingen die in mij opkwamen vroeg ik mijzelf hardop af wat zij eigenlijk kwam doen. Het antwoord was verrassend: “gewoon omdat het lekker is”. Helemaal niet werken aan een specifiek vraagstuk. Niet werken aan iets dat gebeurd. Niet werken aan iets dat aandacht behoeft. Gewoon een coachingsgesprek omdat dat lekker is.
Het hield me bezig na afloop. Iemand die komt. Niet om iets te doen, maar gewoon om te genieten. Genieten van aandacht voor jezelf. Genieten van wie je bent. Genieten van los zijn van de dagelijkse sores. Genieten van een reis baar binnen. Genieten van dicht bij jezelf staan. Genieten van contact met jezelf hebben. Je puurheid kunnen proeven. Licht zijn. Echt zijn. En dat genieten ook mee kunnen nemen naar je dagelijks leven.
De eerste keer dat mensen komen is het vaak spannend. Er is een drempel. Een beetje bang voor wat er komen gaat. Een bepaalde mate van gereserveerdheid. Een gereserveerd vertrouwen. Natuurlijk is dat zo als twee mensen voor het eerst bij elkaar komen om met elkaar te werken. Zeker als dat vraagt om jezelf te laten zien. Om in de nabijheid van iemand anders met jezelf aan het werk te gaan. Het is aftastend. Wat kan wel en wat kan niet? Gewoon omdat we mens zijn en al onze ervaringen in menselijke interacties met ons meedragen.
Vanaf dat punt kan het groeien. Groeien tot een punt waarop je helemaal vrij kan zijn en kunt genieten van alles wat je met je meebrengt. Genieten van wie je bent. Met al je beperkingen en mogelijkheden. Tot bloei komen.
Vanuit dit oogpunt zou je coaching soms ook kunnen vergelijken met douchen. Je kan dat zeer effectief doen vanuit een oogpunt van persoonlijke hygiëne maar je kunt ook onder de douche gaan staan om het warme water langs je huid te voelen stromen. Gewoon omdat dat lekker is.
