Een verbintenis in het nieuwe jaar

Niemand weet wat het jaar dat voor ons ligt brengen zal. Natuurlijk hebben we daar zelf invloed op, maar veel van wat ons in het komend jaar te gebeuren staat, zal voor ons een verrassing zijn, hoe graag we van tevoren ook zouden weten wat het jaar ons brengen zal, zodat we ons handelen daarop af kunnen stemmen. De economie kan mee of tegen zitten waardoor er van alles op ons werk kan gebeuren, mensen kunnen ziek worden, er kan een crisis ontstaan, het kan een geweldig mooie zomer worden, etc. Aan veel van de dingen die komen gaan valt weinig te doen.
Toch is er wel iets dat we als mens kunnen doen aan de dingen die ons verrassen, overvallen, etc. Wat we als mens vooral kunnen doen is bepalen met welke houding we tegenover de dingen gaan staan die komen gaan. Met welke houding we in het leven staan.

Zo kunnen we beslissen niet de strijd aan te gaan in onszelf met de dingen die het nieuwe jaar brengt. Met strijd bedoel ik dat we niet gaan vechten tegen de dingen die komen gaan omdat we ze niet willen (hechten), of niet net doen alsof de dingen die gebeuren niet gebeurd zijn (onthechten). Stel je eens voor dat de economie niet zo snel aantrekt als je hoopte en er daardoor banen op jouw werk banen verloren gaan, of dat je plotseling in een relatiecrisis zit. Als je dan steeds maar blijft denken "Ik wou dat het nooit gebeurd was", dan is het moeilijk daarmee om te gaan. Als je gaat kijken naar hoe die ontslagen of die relatiecrisis er eigenlijk uitziet, dan ga je kijken naar de dingen waar je mee om kan gaan.

We kunnen het oordelen over de dingen die gebeuren loslaten. Als we het goed en slecht van alles wat ons overkomt, van alles wat in de wereld gebeurt, loslaten, kunnen we de dingen die ons overkomen zien voor wat ze echt zijn. Kunnen we beslissen over onze eigen plaats in deze wereld.

We kunnen proberen onze constante drang om de wereld om ons heen te veranderen op te geven omdat we vinden dat het anders zou moeten. Als we gewoon accepteren dat iets gebeurt, dat de dingen zijn zoals ze zijn, kunnen we opnieuw onze eigen houding bepalen. Alleen op hoe wij zelf in de wereld staan en hoe we de dingen doen hebben we immers invloed. Echte verandering begint daar. Energie die we steken in het wachten op de verandering van buitenaf is vaak verspilde energie.

Als we in staat zijn een verbintenis aan te gaan met de dingen die gebeuren, met de mensen om ons heen, hoe ingewikkeld die wereld of mensen ook zijn, dan worden wij daar onderdeel van. Dan kunnen we iets voor die wereld of die mensen betekenen. Een liefdevolle verbintenis aangaan met jezelf en de wereld, is denken, voelen en handelen vanuit:

• Een houding van raakbaarheid, verbondenheid en intimiteit;
• Steeds bereid zijn de ander te helpen. Om voor de ander te werken, moeten we werken aan onszelf;
• Een houding van goedheid en zachtheid naar jezelf;
• Een houding van echtheid;
• De basishouding is liefde.

Dat lijkt misschien wat "zwevend" maar is zeker niet de bedoeling. Daar waar je gaat zweven maak je geen onderdeel meer uit van de realiteit van iedere dag. Besef je dan ook steeds dat je beslissingen neemt. Je besluit over jouw positie, over jouw gevoel, over je daden en over je denken. Misschien niet altijd bewust, maar het is zeker een besluit van jou. Probeer af en toe maar eens om je heen te kijken en zie dan hoe mensen in dezelfde situatie zich anders voelen, anders denken en anders handelen. Dat maakt dat je beseft dat jij jij bent. En dat dat jouw beslissingen zijn. Zelfs als je je erg rot voelt, dan is dat niet iets dat je overkomt, maar iets dat (onbewust) uit jou voortkomt. Dat betekent ook dat je kunt besluiten om daar iets mee te doen, hoe moeilijk dat ook is.