Landbouw

In het leven zaaien en oogsten we. Wat we vooral zaaien zijn de beslissingen die we nemen en de daden die daaruit voortvloeien. Wat we oogsten zijn de consequenties van die beslissingen en onze daden. Zaaien doen we vaak niet bewust. Meestal is het zo dat we pas bij ons zaaien stilstaan op het moment dat we oogsten.

Soms zijn er echter momenten in ons leven dat we niet meer zaaien of oogsten, maar dat we aan het ploegen zijn. Zoals een boer niet altijd hetzelfde op zijn land zal kunnen planten (de grond raakt dan uitgeput) zullen wij bij tijd en wijlen ook wat anders op onze akkers planten. Voor het planten begint, ploegen we dan de grond om.

Ook dat ploegen is niet altijd een proces dat bewust begint. Vaak is er een gebeurtenis in ons leven die dat ploegen in gang zet, of lopen we tegen een grens aan die maakt dat we gaan ploegen. We nemen dan beslissingen die ons totale leven op zijn kop zetten.

Het verschil in hoe dit soort processen verlopen of de afloop van dit soort processen zit niet in hoe we het doen, maar vooral in hoe bewust we het doen. Ben ik in dit soort processen aan het reageren of ben ik in dit soort processen aan het regeren?

Als ik aan het reageren ben, dan laat ik mij drijven door de omstandigheden. Ben ik aan het regeren, dan bepaal ik de omstandigheden. Zoals een boer reageert door iets anders op zijn land neer te zetten als de aardappelen niet meer groeien, of regeert als hij de grond in de gaten houdt en besluit om iets anders neer te zetten als de aardappelen niet meer zullen gaan groeien.

Als we ons bewust zijn van datgene dat we zaaien en oogsten in ons leven, ons werk en onze relaties, dan zijn we ons ook bewust van het moment dat we moeten gaan ploegen. Dan bepaalt het leven ons niet meer, maar bepalen wij ons leven.