Perfectionisme
De dingen perfect doen. Helemaal goed. Helemaal zo als het hoort. Tot het niet beter kan. En zelfs dan nog even kijken of het niet beter kan. Waarom? Om succesvol te zijn, goedkeuring (en liefde) van anderen te ontvangen, om gewaardeerd te worden.
Perfectionisme kent een fijne scheidslijn tussen kwaliteit leveren en in de weg staan om te komen tot prestaties.
Belangrijk om te beseffen is dat aan perfectionisme altijd een waardeoordeel ten grondslag ligt. Een standaard waar je aan wilt voldoen. Dat kan een standaard van jezelf zijn, maar ook een standaard van de omgeving om je heen. Zeker als het gaat om te voldoen aan de standaard van je omgeving kan het je helpen die standaard te toetsen. Want vaak is het je eigen perceptie van een standaard. Jij denkt dat je aan iets voldoet als je het perfect doet. Jij denkt dat je daarmee de waardering van je omgeving krijgt die je nodig hebt. Maar is dat wel zo?
Uit perfectionisme kan een grote mate van onzekerheid voortkomen. Angst om fouten te maken. Is het wel goed genoeg wat ik gedaan heb? Heb ik geen fouten gemaakt? En wat zullen de mensen om mij heen wel niet zeggen? Zullen ze mij afwijzen als ik fouten heb gemaakt?
Perfectionisme kent een zekere mate van verkramping. Als je niet aan je standaard kunt voldoen ga je net zo lang door tot je wel aan je standaard voldoet. Zelfs als dat voor het werk dat voor je ligt helemaal niet hoeft of als daarmee andere dingen blijven liggen.
Perfectionisme: Als niets ooit goed genoeg is, leidt niets tot voldoening.
Besef je eens het volgende: Perfect is datgene dat compleet is en volledig zonder fouten. De eerste mens die volledig is en zonder fouten, zal waarschijnlijk nog geboren moeten worden. En tegelijkertijd is fouten maken menselijk. Dus het streven naar perfect zijn (perfectionisme) is eigenlijk streven naar onmenselijkheid.
Misschien kun je je perfectionisme inzetten. Hoe kun je, gegeven de grenzen van jezelf als mens, gegeven het feit dat jij niet perfect bent, het beste van jezelf geven? Als het oordeel over wat je doet nu niet uit je omgeving komt, als jij onafhankelijk bent, wat heb je dan te geven?
Loskomen van perfectionisme is onafhankelijk worden, op jezelf vertrouwen, je eigen waarde ontdekken. En daar mag je best perfectionistisch in zijn.
